Onderzoekstage
Blijf op de hoogte en volg Hanneke
11 November 2014 | Nieuw Zeeland, Feilding
Lieve allemaal,
Hier weer een berichtje van 'down under'. Inmiddels ben ik volledig aan de slag met mijn onderzoek. Ik doe onderzoek naar de teek Haemaphysalis longicornis bij herten. Op het moment ben ik nog een beetje aan het kijken in welke weilanden de teken zich ophouden en wat de beste omstandigheden zijn om ze te vangen. Om dit te doen sleep ik met een handdoek door het weiland en na x aantal meters draai ik hem om en kijk of ik teken kan zien die ik vervolgens van de handdoek pluk en in een bakje stop, waarna ik weer verder kan wandelen. Op sommige dagen vind ik helemaal niks en dan is het wel een beetje saai om zo alleen in een weiland te lopen. Ik heb inmiddels gemerkt dat de teken niet in de vlakke weilanden zitten maar juist onderin de zogeheten 'gulley's', een soort diepe vallei. Het probleem is dat het lastig begaanbaar is daar, en meestal een stroompje water doorheen loopt en er overal 'gorse' staat, een soort brem met enorme stekels. Ik heb het idee dat de teken zich meer aangetrokken voelen tot de donkerblauwe handdoek dan de witte, maar over de goede weersomstandigheden om ze te vangen kan ik nog niet zoveel zeggen. Ik dacht eerst dat mooi weer beter was, maar een dag liep ik rond met miezerregen en toen vond ik er ook een heleboel.
Het is lastig om de herten te bekijken voor teken omdat ze erg schuw zijn. Daarbij beginnen ze nu babies te krijgen dus wil je ze niet teveel verstoren. Daarom zijn er nu ook een dertigtal schapen gekomen die in kleine groepjes voor een week in ieder weiland kunnen lopen. Daarna ga ik ze weer aan alle kanten bekijken of ze teken hebben. Ik heb ze gisteren gecontroleerd. Je kunt alleen de delen zonder wol zien, oksels, liezen en rond de anus en verder in de oren (absolute voorkeursplaats voor teken naar het schijnt) en rond de snoet. Verder heb ik ze vorige week ontwormd, dus kon ik mijn veterinaire skills ook nog een beetje oefenen.
In Feilding gaat alles verder zo'n beetje zijn gangetje. We hebben een heel aantal mensen in huis gehad die kwamen helpen (hoe ik hier zes jaar geleden ook terecht kwam), dus toen was het wel een beetje vol met drie Franse jongens en twee Duitse meisjes. Inmiddels zijn ze weer vertrokken en is het weer lekker rustig, maar ze hebben wel hun best gedaan om de paarden te trainen voor de beginnerslessen, dus dat was fijn omdat ik er niet zoveel tijd voor heb. We hebben de paarden inmiddels ook allemaal een naam gegeven, in een Maori thema. Jimmy mag zijn eigen naam houden. Inmiddels heb ik een verhaal gehoord dat ze hem 26 jaar geleden van een vrachtwagen hebben gehaald die onderweg was naar de hondenvoerfabriek. Matariki, een paard dat zich lastig laat vangen is heel lief en rustig als je hem aan het rijden bent, je moet haar wel alleen eerst te pakken krijgen... Dat gaat gelukkig wel steeds beter.
In het weekend ga ik soms mee naar Ohakune, waar ik als dat nodig is nog horsetreks begeleid, dus dat is wel leuk als afwisseling. Daarbij volg ik nu op maandagavond tapdanslessen. Ik kan er geen barst van, maar het is wel grappig om te doen.
Vorige week kwamen Nannet en Loes aan in Nieuw Zeeland, die ik ken uit Utrecht en ook hier een onderzoek gaan doen. We zijn samen gaan eten en toen naar het vuurwerk wezen kijken vanwege Guy Fawkes Night. Guy Fawkes heeft kennelijk ooit geprobeerd om het Engelse parlement op te blazen en dat is mislukt, dus dat wordt jaarlijks gevierd. Mooi vuurwerk en gezellig bijgepraat.
Groetjes van Hanneke
Hier weer een berichtje van 'down under'. Inmiddels ben ik volledig aan de slag met mijn onderzoek. Ik doe onderzoek naar de teek Haemaphysalis longicornis bij herten. Op het moment ben ik nog een beetje aan het kijken in welke weilanden de teken zich ophouden en wat de beste omstandigheden zijn om ze te vangen. Om dit te doen sleep ik met een handdoek door het weiland en na x aantal meters draai ik hem om en kijk of ik teken kan zien die ik vervolgens van de handdoek pluk en in een bakje stop, waarna ik weer verder kan wandelen. Op sommige dagen vind ik helemaal niks en dan is het wel een beetje saai om zo alleen in een weiland te lopen. Ik heb inmiddels gemerkt dat de teken niet in de vlakke weilanden zitten maar juist onderin de zogeheten 'gulley's', een soort diepe vallei. Het probleem is dat het lastig begaanbaar is daar, en meestal een stroompje water doorheen loopt en er overal 'gorse' staat, een soort brem met enorme stekels. Ik heb het idee dat de teken zich meer aangetrokken voelen tot de donkerblauwe handdoek dan de witte, maar over de goede weersomstandigheden om ze te vangen kan ik nog niet zoveel zeggen. Ik dacht eerst dat mooi weer beter was, maar een dag liep ik rond met miezerregen en toen vond ik er ook een heleboel.
Het is lastig om de herten te bekijken voor teken omdat ze erg schuw zijn. Daarbij beginnen ze nu babies te krijgen dus wil je ze niet teveel verstoren. Daarom zijn er nu ook een dertigtal schapen gekomen die in kleine groepjes voor een week in ieder weiland kunnen lopen. Daarna ga ik ze weer aan alle kanten bekijken of ze teken hebben. Ik heb ze gisteren gecontroleerd. Je kunt alleen de delen zonder wol zien, oksels, liezen en rond de anus en verder in de oren (absolute voorkeursplaats voor teken naar het schijnt) en rond de snoet. Verder heb ik ze vorige week ontwormd, dus kon ik mijn veterinaire skills ook nog een beetje oefenen.
In Feilding gaat alles verder zo'n beetje zijn gangetje. We hebben een heel aantal mensen in huis gehad die kwamen helpen (hoe ik hier zes jaar geleden ook terecht kwam), dus toen was het wel een beetje vol met drie Franse jongens en twee Duitse meisjes. Inmiddels zijn ze weer vertrokken en is het weer lekker rustig, maar ze hebben wel hun best gedaan om de paarden te trainen voor de beginnerslessen, dus dat was fijn omdat ik er niet zoveel tijd voor heb. We hebben de paarden inmiddels ook allemaal een naam gegeven, in een Maori thema. Jimmy mag zijn eigen naam houden. Inmiddels heb ik een verhaal gehoord dat ze hem 26 jaar geleden van een vrachtwagen hebben gehaald die onderweg was naar de hondenvoerfabriek. Matariki, een paard dat zich lastig laat vangen is heel lief en rustig als je hem aan het rijden bent, je moet haar wel alleen eerst te pakken krijgen... Dat gaat gelukkig wel steeds beter.
In het weekend ga ik soms mee naar Ohakune, waar ik als dat nodig is nog horsetreks begeleid, dus dat is wel leuk als afwisseling. Daarbij volg ik nu op maandagavond tapdanslessen. Ik kan er geen barst van, maar het is wel grappig om te doen.
Vorige week kwamen Nannet en Loes aan in Nieuw Zeeland, die ik ken uit Utrecht en ook hier een onderzoek gaan doen. We zijn samen gaan eten en toen naar het vuurwerk wezen kijken vanwege Guy Fawkes Night. Guy Fawkes heeft kennelijk ooit geprobeerd om het Engelse parlement op te blazen en dat is mislukt, dus dat wordt jaarlijks gevierd. Mooi vuurwerk en gezellig bijgepraat.
Groetjes van Hanneke
-
10 November 2014 - 23:42
René:
Hoi Han,
Leuk weer. Die engelsen/Nieuw Zeeland figuren zijn echt van de pot los.
GF day vieren omdat zijn vuurwerk mislukt is en dan zelf vuurwerk afsteken.
ff laten zie hoe dat wel moet!!!
Nou ja, gewoon doorgaan en teken vangen. ;-)
-
12 November 2014 - 00:18
Francisca:
Leuk dat je weer horsetrekkings kunt doen!
En wat het tapdansen betreft: volhouden, oefening baart kunst zullen we maar zeggen. -
12 November 2014 - 09:34
Angélique:
Mooie foto's Hanneke, en laat ook je eigen oren nakijken op teken :) -
12 November 2014 - 19:38
Carla:
Wat een enge beestjes ! Die teken bedoel ik natuurlijk. De paarden en herten zijn prachtig (en de Pukeku ook.) Succes met het vervolg van je onderzoek. We kijken weer uit naar je volgende verslag! -
13 November 2014 - 13:58
Oma:
Hoi Hanneke, bedankt weer voor je mooie en duidelijke verslag. Fijn dat je het zo naar je zin hebt.
Houden zo he!! Hier alles oke, ook nog bedankt voor je felicitatie met ons 5-jarig huwelijk.
De festiviteiten waren geweldig gezellig, maar we misten je wel natuurlijk!
Groetjes, knuffels, ook van Kees....bey, bey... oma -
14 November 2014 - 14:10
T. Joke:
Hoi Hanneke,
Jij liever dan ik!!! Dan wandelen door de weilanden lijkt me heerlijk, maar dan liever zonder een handdoek vol teken achter me aan :-(
Als Oma en Kees 10 jaar getrouwd zijn, verwachten we van jou natuurlijk wel een tap-dans voorstelling:-)
Hou je haaks daar in den vreemde...
Groetjes,
Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
